Uroczystość Wszystkich Świętych ma charakter bardzo radosny. Wspominamy bowiem  wszystkich tych, którzy żyli przed nami i wypełniając w swoim życiu Bożą wolę osiągnęli wieczne szczęście przebywania z Bogiem w niebie.

  Kościół wspomina nie tylko oficjalnie uznanych świętych, czyli tych beatyfikowanych i kanonizowanych, ale także wszystkich wiernych zmarłych, którzy już osiągnęli zbawienie i przebywają w niebie. Widzi w nich swoich orędowników u Boga i przykłady do naśladowania. Wstawiennictwa Wszystkich Świętych wzywa się w szczególnie ważnych wydarzeniach życia Kościoła. Śpiewa się wówczas Litanię do Wszystkich Świętych, która należy do najstarszych litanijnych modlitw Kościoła i jako jedyna występuje w księgach liturgicznych (w liturgii Wigilii Paschalnej; ponadto także w obrzędzie poświęcenia kościoła i ołtarza oraz w obrzędzie święceń).

   W pierwszych wiekach chrześcijaństwa w Kościele nie wspominano żadnych świętych. Najwcześniej zaczęto oddawać cześć Matce Bożej. Potem kultem otoczono męczenników, nawiedzając ich groby w dniu narodzin dla nieba, czyli w rocznicę śmierci. W IV wieku na Wschodzie obchodzono jednego dnia wspomnienie wszystkich męczenników. Z czasem zaczęto pamiętać o świątobliwych wyznawcach: papieżach, mnichach i dziewicach. Większego znaczenia uroczystość Wszystkich Świętych nabrała za czasów papieża Bonifacego IV (+ 615), który zamienił pogańską świątynię, Panteon, na kościół Najświętszej Maryi Panny i Wszystkich Męczenników. Uroczystego poświęcenia świątyni wraz ze złożeniem relikwii męczenników dokonano 13 maja 610 roku. Rocznicę poświęcenia obchodzono co roku z licznym udziałem wiernych, a sam papież brał udział we mszy św. stacyjnej. Już ok. 800 r. wspomnienie Wszystkich Świętych obchodzone było w Irlandii i Bawarii, ale 1 listopada. Za papieża Grzegorza IV (828-844) cesarz Ludwik rozciągnął święto na całe swoje państwo. W 935 r. Jan XI rozszerzył je na cały Kościół. W ten sposób lokalne święto Rzymu i niektórych Kościołów stało się świętem Kościoła powszechnego.
Od południa Dnia Wszystkich Świętych i przez cały Dzień Zaduszny w kościołach i kaplicach publicznych można uzyskać odpust zupełny, ale tylko jeden raz. Warunki zyskania odpustu są następujące:
1) pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy,
2) odmówienie "Ojcze nasz" i "Wierzę w Boga",
3) dowolna modlitwa w intencji Ojca św.,
4) Spowiedź i Komunia św.
W dniach 1-8 listopada można także pozyskać odpust zupełny za nawiedzenie cmentarza pod wyżej wymienionymi warunkami. W pozostałe dni roku za nawiedzenie cmentarza pozyskuje się odpust cząstkowy.

12Next

   Tegoroczna piesza pielgrzymka do Wąwolnicy wystartowało o godz. 7.00 spod bram naszego kościoła. Po błogosławieństwie ks. proboszcza Stanisława Stępnia i życzeniach dobrej drogi, udalismy się w trasę pod opieką ks. wikariusza Mariusza Szymaniaka. Mimo upału i zmęczenia połykaliśmy dzielnie kolejne kilometry. W tym roku nasza grupa liczyła 430 osób. Radośni i z pieśnią na ustach dotarliśmy do celu po 4 godzinach. Tu każdy mógł się pokłonić cudownej figurce Matki Boskiej Kębelskiej i prosić o łaski dla siebie, znajomych i parafii.

   Ja miałem możność spotkać się z głównym celebrantem uroczystej sumy ks. biskupem sandomierskim Krzysztofem Nitkiewiczem, który przekazał serdeczne pozdrowienia dla naszej parafii. Do zobaczenia za rok.

 Janusz Turski

12345678Next

   W dniach 15-18 sierpnia 2019 nasi parafianie odbyli pielgrzymkę na Pomorze. Pod przewodnictwem Pani Anny Czuchryty zebrała się 61-osobowa grupa pątników. Odwiedziliśmy Włocławek i miejsce tragicznej smierci ks. Jerzego Popiełuszki. Póżniej był Toruń i Msza św. w Bazylice Nowej Ewangelizacji. W słynnej zaś Katedrze Oliwskiej wysłuchaliśmy koncertu organowego. Następnym punktem programu była miejscowość Swarzewo, gdzie znajduje się figurka Matki Bożej Królowej Polskiego Morza. Ostatniego dnia przybyliśmy do Gietrzwałdu, gdzie w tutejszej Bazylice uczestniczyliśmy we Mszy św. 

   Przez cały czas była piękna pogoda. Radośni i opaleni wróciliśmy w póżnych godzinach nocnych w niedzielę.

Janusz Turski