Pochodził z Kurowa ... ks. Szymon Koziejowski
Ks. Szymon Koziejowski ur. 28.10.1827r. w Kurowie, syn Grzegorza, bednarza i Marianny z Pajurków (rodzina do lat czterdziestych XIX w. nosiła nazwisko Koziej). Szymon był uczniem szkoły parafialnej w Kurowie (kurowska szkoła parafialna była jedna z przodujących na Lubelszczyźnie), wyróżniającym się zdolnościami i pracowitością, co zwróciło uwagę ówczesnego proboszcza ks. Wincentego Pieńkowskiego (późniejszego biskupa). Za jego radą rodzina wysłała go do szkoły do Opola, a następnie do gimnazjum lubelskiego. Po śmireci ojca Szymon miał trudne warunki materialne, ale nie przyjął pomocy proponowanej przez osobistość możną i wpływową.Wstąpił do lubelskiego seminarium duchownego, skąd po paru latach został skierowany do Akademii Duchownej w Warszawe. W 1852 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Wkrótce został sekretarzem administratora diecezji. Niedługo po tym otrzymał tytuł kanonika honorowego.Od 1854 r. był nauczycielem "religii i moralności" w gimnazjum lubelskim. Był proboszczem parafii p.w. św. Mikołaja na Czwartku, w Konopnicy, oraz w parafii p.w. Apostołów Piotra i Pawła w Kamionce. Jednocześnie kolejny biskup lubelski, Walenty Baranowski powierzył mu szereg odpowiedzialnych funkcji w konsystorzu. W 1871 mianowany kanonikiem gremialnym kapituły lubelskiej, a następnie sędzią surogatem konsystorza lubelskiego. W 1879 r. ks. Szymon Koziejowski został zatwierdzony przez Stolicę Apostolską na stanowisko administratora diecezji. Funkcję tę sprawował przez 4 lata. Zarządzanie diecezja przypadło na bardzo trudny okres, kiedy trwały jescze represje wobec Kościoła katolickiego po powstaniu Styczniowym. W 1883 r. biskupem lubelskim został ks. Kazimierz Wnorowski. Po jego przybyciu do Lublina ks. Szymon Koziejowski zrezygnował z proponowanej mu przez biskupa funkcji wikariusza generalnego. Pozostał członkiem kapituły, potem jej dziekanem. W 1896 r papież Leon XIII mianował go infułatem. Zmarł 18.03.1896 r. w Kamionce i tam jest pochowany. Pozostawił po sobie szacunek i dobre wspomnienie.
na podstawie opracowania Marii Bawolskiej