Ogłoszenia audio na Dwudziestą Dziewiątą Niedzielę Zwykłą.
-----------------------------------------------------------------
Ogłoszenia
W październiku nabożeństwo różańcowe sprawowane jest po Mszy św. o godz. 17.00. Kancelaria parafialna jest czynna w dni powszednie (oprócz śród i sobót) po nabożeństwie (ok. godz. 18.00).
-----------------------------------------------------------------
22 października wspominamy: Św. Jan Paweł II
Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca - wojskowego urzędnika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w stopniu porucznika. Edmund, brat Karola, studiował medycynę w Krakowie i został lekarzem. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko - Olgę, która zmarła zaraz po urodzeniu.
W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia - Lolek. Uważano go za chłopca utalentowanego i wysportowanego.
13 kwietnia 1929 r. zmarła matka Karola, a trzy lata później, w 1932 r., w wieku 26 lat, zmarł na szkarlatynę brat Edmund. Chorobą zaraził się od swojej pacjentki w szpitalu w Bielsku.
Od września 1930 r. Karol rozpoczął naukę w 8-letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Jadowity w Wadowicach. Nie miał żadnych problemów z nauką; już w tym wieku, według jego katechetów, wyróżniała go także ogromna wiara. 14 maja 1938 r. Karol zakończył naukę w gimnazjum, otrzymując świadectwo maturalne z oceną celującą, następnie wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zamieszkał z ojcem w Krakowie.
W lutym 1940 r. poznał osobę ważną dla swego rozwoju duchownego. Był to Jan Tyranowski, który prowadził dla młodzieży męskiej koło wiedzy religijnej. Uczestniczący w nim Wojtyła poznał wówczas i po raz pierwszy czytał pisma św. Jana od Krzyża.
18 lutego 1941 r. po długiej chorobie zmarł ojciec Karola. Było to poważnym ciosem dla młodego chłopaka, który w 21. roku życia pozostał zupełnie bez rodziny. Po śmierci ojca Karol Wojtyła pozostał bez środków do życia. W normalnych czasach mógłby liczyć na studenckie stypendium, ale w czasie wojny uczelnie nie działały. Karol wykorzystał ten czas na intensywne samokształcenie. Środowisko akademickie utrzymywało więzi i działało w podziemiu.
W 1942 i 1943 r. jako reprezentant krakowskiej społeczności akademickiej udawał się do Częstochowy, by odnowić śluby jasnogórskie (tradycja akademickich pielgrzymek majowych zapoczątkowana w 1936 r. trwa do dziś).
Idźcie i zapraszajcie wszystkich na ucztę – Tydzień Misyjny 20-26.10.2024
W niedzielę, 20 października 2024 r., obchodzony będzie w Kościele 98. Światowy Dzień Misyjny. Tegoroczne obchody odbywają się pod hasłem „Idźcie i zapraszajcie wszystkich na ucztę”. W Polsce Niedziela Misyjna rozpoczyna Tydzień Misyjny. Jest to zarazem święto patronalne Papieskich Dzieł Misyjnych.
Niedziela Misyjna, obchodzona w Kościele katolickim nieprzerwanie od 1926 roku, jest szczególnym czasem modlitwy za misjonarzy i wspierania terytoriów misyjnych na całym świecie. Ofiary materialne składane na tacę w Niedzielę Misyjną są przeznaczane – wolą ojca świętego – na zasilenie Funduszu Solidarności misyjnej Kościoła powszechnego w całym świecie, jakim opiekuje się Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary.
Ofiary składane na tacę w Światowy Dzień Misyjny we wszystkich parafiach świata, również tych najbiedniejszych, tworzą Fundusz Solidarności Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary, dzięki któremu mogą pracować katechiści, powstają nowe świątynie oraz miejsca szczególnej troski o ludzi samotnych, ubogich oraz prześladowanych.
Aktualnie posługuje na misjach 1662 polskich misjonarzy i misjonarek (273 księży diecezjalnych, 744 zakonników, 609 sióstr zakonnych, 36 misjonarzy świeckich). Przebywają oni w 99 krajach na wszystkich kontynentach. Najwięcej polskich misjonarzy pracuje w Afryce i na Madagaskarze – 660 misjonarzy i misjonarek z Polski, w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach – 646, w Azji – 280, w Oceanii – 63, w Ameryce Północnej – 13.
Zakaz wprowadzania psów
Na bramach cmentarnych zawisły tabliczki przypominajace o bezwzględnym zakazie wprowadzania psów na teren cmentarza grzebalnego jako miejsca uświęconego.